ඔබට ජිවිතයේ නොයෙක් අවස්ථාවල කේන්ති ගොස් ඇති. සමහර අවස්ථාවලදී ඔබට ඔබව පාලනය කරගත නොහැකි මට්ටමට පත්වෙලා ඇති. විශේෂයෙන් අපට වැරැද්දක් නැතුව චෝදනා
ඇනුම් බැනුම් ගැරහීම් අහන්නවත් කැමති නැහැ. එවැනි අවස්ථාවලදී අපි කෙසේ හෝ උත්සාහ කරන්නේ අප නිවැරදි බව පැවසීමටයි. අනෙත් පාර්ශවයෙන් ඇනුම් බැනුම් ගැරහුම් එනවිට අපත් නිරායාසයෙන්ම අවේගශිලිව ඔවුන් සමග ගැටෙනවා. තවත් සමහරු තමන් අතේ වරදක් තිබෙන බව දැන දැනත් තමන් නිවැරදි බව ඔප්පු කිරීමට උත්සාහ කරනවා.
මෙවැනි අවස්ථා වලදී බුදු දහමේ අපට කියාදෙන ඉවසීමේ ගුණය අප කෙසේ භාවිතා කලයුතුද කියන කාරණය ගැන අපි මදක් විමසා බලමු. ඉවසල ඉවසල බැරිම තැන කුමක් කලයුතුද කියා විමසා බලමු.
ඇයි ඉවසන්නේ?
ඔබ මුලින්ම අවබෝධ කරගත යුතුයි ඇයි අප ඉවසිය යුත්තේ කියා. එය පහසුවෙන් වටහා ගැනීමට නම් ඉවසීමෙන් තොර වූ අවස්ථා ගැන ඔබ මතක් කර බලන්න. ඔබ ඉවසීමෙන් තොරව අවේගශිලිව කටයුතු කල අවස්ථාවල ඔබේ සිතට ඇතිවූ අපහසුතාව ගැන ඔබට මතකද? ඔබට විඳින්නට සිදු වූ දුක් කරදර ගැන ඔබට මතකද? සමහර විට ටික වේලාවක් ගතවූ පසු ඔබට ඔබ ගැන විශාල කලකිරීමක් ඇතිවෙන්නට ඇති.
ඔබට කාරණය වැටහෙන විට සියල්ල සිදුවී හමාරයි. දැන් ඔබට අතීතයේ සිදු වූ දේවල් වෙනස් කල නොහැකියි. නමුත් ඔබට මේ මොහොතේ ඔබ කරන කියන දේ තීරණය කල හැකියි. ඉතින් නැවතත් ඔබට කේන්ති එනවිට ඒ සඳහා ඔබ පෙර සුදානමක් ඇතිකරගෙන සිටියොත් මුහුණ දෙන්න පහසු වේවි. ඔබ අකමැති දේ සිදු වන විට ඔබ ඒ වෙනුවෙන් ක්‍රියා කලයුතු ආකාරය පිළිබඳව පෙර සුදානමක් ඇතිකරගෙන සිටින්න. එවිට ඔබට ඔබව පාලනය කරගැනීමට හැකි වේවි. සිතට කේන්තිය එනවිටම ශරීරයෙන් හෝ වචනයෙන් ක්‍රියාත්මක වීමට පෙර සිත පිළිබඳව අවධානයෙන් සිටින්න. ඇසට පෙනෙන සියලු දේ , කනට ඇසෙන සියලු දේ ඔස්සේ ඔබගේ සිතේ ආවේගය හටගැනීමට පෙර ඒ පිළිබඳව දැනුවත් ව සිටින්න.
ඔබ ප්‍රභලයෙක් නම්...
ඔබට කේන්ති යන්නේ ඔබ දුර්වලයෙක්ව සිටින තාක් පමණයි. ඔබ ප්‍රභලයෙක් වන්න. කේන්තියෙන් අවේගයෙන් කෑගසන අය ප්‍රභලයින් නොව දුබලයින් ලෙස දකින්න. ඔබ කේන්තියෙන් මිදිය යුත්තේ අන් සියල්ලටම වඩා ඔබේ සසර දුකින් මිදීමට එය රුකුලක් වන නිසයි. කේන්තියෙන් අවේගයෙන් ඔබට ලැබෙන්නේ අන් කිසිවක් නොව දුකක්ම පමණයි.
ඇනුම් බැනුම් ගැරහීම් අහන්නවත් කැමති නැහැ. එවැනි අවස්ථාවලදී අපි කෙසේ හෝ උත්සාහ කරන්නේ අප නිවැරදි බව පැවසීමටයි. අනෙත් පාර්ශවයෙන් ඇනුම් බැනුම් ගැරහුම් එනවිට අපත් නිරායාසයෙන්ම අවේගශිලිව ඔවුන් සමග ගැටෙනවා. තවත් සමහරු තමන් අතේ වරදක් තිබෙන බව දැන දැනත් තමන් නිවැරදි බව ඔප්පු කිරීමට උත්සාහ කරනවා.
මෙවැනි අවස්ථා වලදී බුදු දහමේ අපට කියාදෙන ඉවසීමේ ගුණය අප කෙසේ භාවිතා කලයුතුද කියන කාරණය ගැන අපි මදක් විමසා බලමු. ඉවසල ඉවසල බැරිම තැන කුමක් කලයුතුද කියා විමසා බලමු.
ඇයි ඉවසන්නේ?
ඔබ මුලින්ම අවබෝධ කරගත යුතුයි ඇයි අප ඉවසිය යුත්තේ කියා. එය පහසුවෙන් වටහා ගැනීමට නම් ඉවසීමෙන් තොර වූ අවස්ථා ගැන ඔබ මතක් කර බලන්න. ඔබ ඉවසීමෙන් තොරව අවේගශිලිව කටයුතු කල අවස්ථාවල ඔබේ සිතට ඇතිවූ අපහසුතාව ගැන ඔබට මතකද? ඔබට විඳින්නට සිදු වූ දුක් කරදර ගැන ඔබට මතකද? සමහර විට ටික වේලාවක් ගතවූ පසු ඔබට ඔබ ගැන විශාල කලකිරීමක් ඇතිවෙන්නට ඇති.
ඔබට කාරණය වැටහෙන විට සියල්ල සිදුවී හමාරයි. දැන් ඔබට අතීතයේ සිදු වූ දේවල් වෙනස් කල නොහැකියි. නමුත් ඔබට මේ මොහොතේ ඔබ කරන කියන දේ තීරණය කල හැකියි. ඉතින් නැවතත් ඔබට කේන්ති එනවිට ඒ සඳහා ඔබ පෙර සුදානමක් ඇතිකරගෙන සිටියොත් මුහුණ දෙන්න පහසු වේවි. ඔබ අකමැති දේ සිදු වන විට ඔබ ඒ වෙනුවෙන් ක්‍රියා කලයුතු ආකාරය පිළිබඳව පෙර සුදානමක් ඇතිකරගෙන සිටින්න. එවිට ඔබට ඔබව පාලනය කරගැනීමට හැකි වේවි. සිතට කේන්තිය එනවිටම ශරීරයෙන් හෝ වචනයෙන් ක්‍රියාත්මක වීමට පෙර සිත පිළිබඳව අවධානයෙන් සිටින්න. ඇසට පෙනෙන සියලු දේ , කනට ඇසෙන සියලු දේ ඔස්සේ ඔබගේ සිතේ ආවේගය හටගැනීමට පෙර ඒ පිළිබඳව දැනුවත් ව සිටින්න.
ඔබ ප්‍රභලයෙක් නම්...
ඔබට කේන්ති යන්නේ ඔබ දුර්වලයෙක්ව සිටින තාක් පමණයි. ඔබ ප්‍රභලයෙක් වන්න. කේන්තියෙන් අවේගයෙන් කෑගසන අය ප්‍රභලයින් නොව දුබලයින් ලෙස දකින්න. ඔබ කේන්තියෙන් මිදිය යුත්තේ අන් සියල්ලටම වඩා ඔබේ සසර දුකින් මිදීමට එය රුකුලක් වන නිසයි. කේන්තියෙන් අවේගයෙන් ඔබට ලැබෙන්නේ අන් කිසිවක් නොව දුකක්ම පමණයි.
No comments:
Post a Comment